Techniki malarskie

[1] Akwarela (wł. acquarella, od acqua = woda) – farba o spoiwie rozpuszczalnym w wodzie; technika malarska z nią związana; obraz nią namalowany. [2] Kartony – rysunki na grubym papierze stosowane jako wzory dla kompozycji monumentalnych (np. witraży). [3] Guma arabska – wysuszony sok otrzymywany z niektórych gatunków akacji; produkt stały bezbarwny lub o barwie bursztynowej, służy m.in. do wyrobu klejów, stosowany w przemyśle farmaceutycznym. [4] Tragant (p.-łac. tragantum, z gr.) – chem. techn. guma otrzymywana z wydzieliny niektórych gatunków traganka (roślina motylkowata).

[6] Koloid (gr. kólla = klej + eídos = postać) – chem. fiz. układ o dużym stopniu rozdrobnienia, najczęściej dwuskładnikowy, stanowiący pośrednie ogniwo między roztworami rzeczywistymi a zawiesinami i mieszaninami (rozmiary cząstek składnika rozproszonego wynoszą od 1 do 200 mµ).

[7] Fruktoza (łac. fructus = owoc) – chem. związek organiczny, cukier prosty, bardzo słodki, występuje w owocach, w miodzie oraz jako składowa część cukru trzcinowego.

[8] Tempera (wł.) – szt. a) farba emulsyjna o spoiwie organicznym takim jak: białko, żółtko jajka, kazeina, mleko, klej, żywica; farba temperowa; b) technika malarska polegająca na posługiwaniu się tymi farbami; c) obraz malowany tą techniką.

[9] Gwasz (fr. gouache, z wł. guazzo) – 1. Farba wodna z domieszką kredy lub bieli, nadającą jej właściwości kryjące. 2. Technika malarska posługująca się tymi farbami; obraz wykonany taką farbą.

[10] Emulsja (n.-łac. emulsio, od łac. emulgeo = doję) – chem. układ złożony z dwóch wzajemnie nierozpuszczalnych cieczy, z których jedna jest rozproszona w drugiej w postaci małych kropelek.

[11] Kaolin (chiń. Kao-ling, nazwa góry) – osadowa skała ilasta barwy białej, składająca się głównie z kaolinitu (uwodniony krzemian glinu), powstała przez wietrzenie skał granitowych; ważny surowiec przemysłu ceramicznego, stosowany również w przemyśle papierniczym i tekstylnym; glinka porcelanowa.

[12] Bristol (skrót ang. Bristol-board) – rodzaj kartonu uzyskany przez sklejenie kilku warstw cienkiego białego papieru, używany głównie jako papier kreślarski.

[13] Fajans (fr. faîence, od miasta wł. Faenza) – biała glinka wypalana, kryta nieprzeźroczystym szkliwem, czasem barwionym, używana do wyrobu naczyń i urządzeń sanitarnych.

[14] Formalina (od rzecz. formaldehyd) – chem. 40% roztwór wodny aldehydu mrówkowego (formaldehydu), stosowany jako środek dezynfencyjny lub konserwujący oraz do wyrobu tworzyw sztucznych.

[15] Zaprawa – grunt, warstwa najczęściej roztworu klejowego kredy, gipsu i barwnika nakładana na podobrazie (płótno, drewno itp.) dla izolowania malowidła od podobrazia, które zabarwieniem swoim mogłoby zmienić koloryt obrazu.